Vier dagen survivalen voor een wereldwonder
Door: Geert Sleutjens
Blijf op de hoogte en volg Geert
23 November 2012 | Peru, Lima
Hola a todos!
Comó están? Over een maandje ben ik alweer thuis! Als jullie me dan nog maar kennen.. ;-) Momenteel ben ik onderweg vanuit Cusco naar Lima, beide in Peru. In en rondom Cusco heb ik weer van alles meegemaakt, en daar zal ik hieronder het één en ander over beschrijven.
Het gebied waarin ik reis (Noordwest-Argentinië, Bolivia, Peru en Ecuador) is het oude Inca-grondgebied. En ook al kun je overal wel iets van deze oude beschaving terug zien, in het oude hoofdkwartier Cusco kun je er gewoon niet omheen. Verschillende kruistekens op bergen rondom de stad geven aan dat dit een belangrijke plek voor de Inca's was, en ook de overgebleven gebouwen wijzen op deze geschiedenis. Ik zeg bewust de overgebleven gebouwen, want veel is er niet van de Inca-beschaving over gebleven omdat de Spanjaarden toendertijd het meeste hebben verwoest. Het beroemdste wat er is overgebleven is het nooit ontdekte dorp Machu Picchu, één van de zeven wereldwonderen. En buiten het ontdekken van de mooie stad Cusco, wilden we vooral daarheen.
Dat deden we door het deelnemen aan de ''Inca Jungle Trail'', het 4 dagen volgen van een Inca-pad met tussendoor activiteiten als mountainbiken, raften en een kabelbaan. Dat alles, met een groep van 14 jongeren uit de hele wereld en hetzelfde doel: op de laatste dag Machu Picchu bij zonsopkomst zien. Ik was, al zeg ik het zelf, geweldig voorbereid met m'n schoudertas en puma's in plaats van een professionele backpack en hike-schoenen, maar goed..die inca's moesten het met minder doen. ;-)
Dag 1 bestond uit mountainbiken, raften, en een uur een berg beklimmen. Vervolgens sliepen we bij een Peruaanse familie thuis, met onder andere elektriciteit die constant uit viel en een ijskoude douche. Klinkt vervelend, maar ik vond het heerlijk. Eindelijk beleefde je echt hoe het is om in Zuid-Amerika te wonen, en dan niet in een hostel of in een wereldstad als Buenos Aires, maar bovenop een berg waar de kinderen elke dag 2u die berg af moeten om naar school te kunnen. En ook al liep je rond in de modder en kippenstront, douchen in de open lucht met om je heen de geluiden van de meest exotische vogels en ver naar beneden het klotsende geluid van een wilde rivier is een ervaring die ik niet had willen missen.
De volgende dag hebben we in totaal 8 uur gewandelt: naar boven en naar beneden, en weer van boven naar beneden. En dat nog een paar x ;-) Onderweg hebben we de meest exotische planten gezien: ik heb de meest pittige paprika aller tijden geproefd (2u later brandde het nog steeds overal), we hebben bananen, cherry-tomaten en mango's zien groeien, en een ander hoogtepunt was de Tequila-plant. Inderdaad, de plant van waaruit tequila wordt gemaakt. Of de tequila hier ook echt beter smaakt moest 's avonds natuurlijk geprobeerd worden, en dat voelde ik de volgende morgen wel. ;-) Smaakte goed trouwens!
Het energieniveau daalde ooit al snel naar beneden, maar dat losten we op door het kauwen op Coca-bladeren. Dit is het gezonde bestandsdeel van de plant waaruit Cocaïne wordt gemaakt. In de meeste landen is het kauwen op deze bladeren illegaal, maar hier bood het ooit wel een goede (en gezonder dan bijvoorbeeld Red Bull) oplossing voor de vermoeidheid.
De volgende dag begonnen we met een uur via allerlei kabelbanen honderden meters boven de oppervlakte met topsnelheid naar beneden te zwieren. Hoe gekker hoe beter, dus strak vast houden werd al snel met de handen los, en resulteerde uiteindelijk in één kabelbaan die ik ondersteboven heb gedaan. De tequila van de avond ervoor bleef netjes op zijn plek, en verschillende doodsangsten verder kon ik in ieder geval zeggen dat de foto's er goed uit zagen. ;-) Vervolgens werd er weer een uur of 4 gewandelt, en toen waren we in het dorp waar we zouden overnachten om de volgende dag naar Machu Picchu te gaan. Dat laatste kon op 2 manieren: te voet, of met een toeristenbus. Na 3 dagen afzien is een toeristenbus nooit een serieuze optie geweest, en dat hebben we de volgende dag geweten..
Om half 4 de wekker, in het donker richting de parkingang, daar wachten tot 5u en de opening van het park. Als eerste het park binnen komen, en vervolgens aan een laatste bergbeklimming van 50 minuten beginnen. Opzich geen probleem, alleen de spieren wilden ooit niet echt meer, en de vroegte plus een ongelooflijk hoge luchtvochtigheidsgraad hielpen ook niet echt mee. Om 05.50 helemaal uitgeput bij het laatste checkpoint bovenop de berg aankomen, waar net de eerste bus van vrolijk uitgeslapen toeristen aan was gekomen. Fuck you ;-)
Om 06.00 ging ook dit checkpoint open, toen gingen we echt richting het dorp Machu Picchu. Het uitzicht dat we toen hadden..ik zal het nooit vergeten. We zagen helemaal niks ;-) De ochtendmist was nog veel te dik, en onze gids van de afgelopen dagen begon maar vast met zijn praatje. Onder dat praatje kreeg hij steeds minder aandacht, want beetje bij beetje trokken de wolken weg en werd de oude Inca-stad steeds beter zichtbaaar. Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan terug denk, zo gaaf! Buiten dat het zo mooi is is het vooral zo bijzonder: meer dan 600 jaar geleden door de Inca's gemaakt, vanwege de ligging nooit door de Spanjaarden ontdekt en pas zo'n 100 jaar terug bij toeval in de bekendheid geraakt. En daar loop je dan maar mooi rond ;-)
De hele dag hebben we gewandelt, een berg beklommen (want dat hadden we nog niet genoeg gedaan), en daar boven op de top van die berg heb ik waarschijnlijk mijn meest bijzondere middagdutje aller tijden gedaan. Of ja, vooral de locatie, met Machu Picchu honderden meters onder je, was bijzonder. Toch wel een mijlpaal ;-)
Machu Picchu was een ervaring om nooit te vergeten. Nu gaan we voor een aantal dagen naar de Peruaanse hoofdstad Lima, waar we bij bevriende locals overnachten. Daarna gaan we richting Ecuador, en dan zijn we binnen 3 weken vanuit het zuidoosten van Zuid-Amerika naar het noordwesten van het continent gereisd. Knettergek, zonder twijfel. Maar ik heb van elke minuut genoten, en dat blijf ik nog wel even doen.
Hasta luego!
Gerardo
P.S. Mijn foto`s van de reis tot nu toe staan online!
Argentinië: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=3#!/media/set/?set=a.307658522666366.66671.100002666633025&type=1
Bolivia, Peru: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=3#!/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=1
Comó están? Over een maandje ben ik alweer thuis! Als jullie me dan nog maar kennen.. ;-) Momenteel ben ik onderweg vanuit Cusco naar Lima, beide in Peru. In en rondom Cusco heb ik weer van alles meegemaakt, en daar zal ik hieronder het één en ander over beschrijven.
Het gebied waarin ik reis (Noordwest-Argentinië, Bolivia, Peru en Ecuador) is het oude Inca-grondgebied. En ook al kun je overal wel iets van deze oude beschaving terug zien, in het oude hoofdkwartier Cusco kun je er gewoon niet omheen. Verschillende kruistekens op bergen rondom de stad geven aan dat dit een belangrijke plek voor de Inca's was, en ook de overgebleven gebouwen wijzen op deze geschiedenis. Ik zeg bewust de overgebleven gebouwen, want veel is er niet van de Inca-beschaving over gebleven omdat de Spanjaarden toendertijd het meeste hebben verwoest. Het beroemdste wat er is overgebleven is het nooit ontdekte dorp Machu Picchu, één van de zeven wereldwonderen. En buiten het ontdekken van de mooie stad Cusco, wilden we vooral daarheen.
Dat deden we door het deelnemen aan de ''Inca Jungle Trail'', het 4 dagen volgen van een Inca-pad met tussendoor activiteiten als mountainbiken, raften en een kabelbaan. Dat alles, met een groep van 14 jongeren uit de hele wereld en hetzelfde doel: op de laatste dag Machu Picchu bij zonsopkomst zien. Ik was, al zeg ik het zelf, geweldig voorbereid met m'n schoudertas en puma's in plaats van een professionele backpack en hike-schoenen, maar goed..die inca's moesten het met minder doen. ;-)
Dag 1 bestond uit mountainbiken, raften, en een uur een berg beklimmen. Vervolgens sliepen we bij een Peruaanse familie thuis, met onder andere elektriciteit die constant uit viel en een ijskoude douche. Klinkt vervelend, maar ik vond het heerlijk. Eindelijk beleefde je echt hoe het is om in Zuid-Amerika te wonen, en dan niet in een hostel of in een wereldstad als Buenos Aires, maar bovenop een berg waar de kinderen elke dag 2u die berg af moeten om naar school te kunnen. En ook al liep je rond in de modder en kippenstront, douchen in de open lucht met om je heen de geluiden van de meest exotische vogels en ver naar beneden het klotsende geluid van een wilde rivier is een ervaring die ik niet had willen missen.
De volgende dag hebben we in totaal 8 uur gewandelt: naar boven en naar beneden, en weer van boven naar beneden. En dat nog een paar x ;-) Onderweg hebben we de meest exotische planten gezien: ik heb de meest pittige paprika aller tijden geproefd (2u later brandde het nog steeds overal), we hebben bananen, cherry-tomaten en mango's zien groeien, en een ander hoogtepunt was de Tequila-plant. Inderdaad, de plant van waaruit tequila wordt gemaakt. Of de tequila hier ook echt beter smaakt moest 's avonds natuurlijk geprobeerd worden, en dat voelde ik de volgende morgen wel. ;-) Smaakte goed trouwens!
Het energieniveau daalde ooit al snel naar beneden, maar dat losten we op door het kauwen op Coca-bladeren. Dit is het gezonde bestandsdeel van de plant waaruit Cocaïne wordt gemaakt. In de meeste landen is het kauwen op deze bladeren illegaal, maar hier bood het ooit wel een goede (en gezonder dan bijvoorbeeld Red Bull) oplossing voor de vermoeidheid.
De volgende dag begonnen we met een uur via allerlei kabelbanen honderden meters boven de oppervlakte met topsnelheid naar beneden te zwieren. Hoe gekker hoe beter, dus strak vast houden werd al snel met de handen los, en resulteerde uiteindelijk in één kabelbaan die ik ondersteboven heb gedaan. De tequila van de avond ervoor bleef netjes op zijn plek, en verschillende doodsangsten verder kon ik in ieder geval zeggen dat de foto's er goed uit zagen. ;-) Vervolgens werd er weer een uur of 4 gewandelt, en toen waren we in het dorp waar we zouden overnachten om de volgende dag naar Machu Picchu te gaan. Dat laatste kon op 2 manieren: te voet, of met een toeristenbus. Na 3 dagen afzien is een toeristenbus nooit een serieuze optie geweest, en dat hebben we de volgende dag geweten..
Om half 4 de wekker, in het donker richting de parkingang, daar wachten tot 5u en de opening van het park. Als eerste het park binnen komen, en vervolgens aan een laatste bergbeklimming van 50 minuten beginnen. Opzich geen probleem, alleen de spieren wilden ooit niet echt meer, en de vroegte plus een ongelooflijk hoge luchtvochtigheidsgraad hielpen ook niet echt mee. Om 05.50 helemaal uitgeput bij het laatste checkpoint bovenop de berg aankomen, waar net de eerste bus van vrolijk uitgeslapen toeristen aan was gekomen. Fuck you ;-)
Om 06.00 ging ook dit checkpoint open, toen gingen we echt richting het dorp Machu Picchu. Het uitzicht dat we toen hadden..ik zal het nooit vergeten. We zagen helemaal niks ;-) De ochtendmist was nog veel te dik, en onze gids van de afgelopen dagen begon maar vast met zijn praatje. Onder dat praatje kreeg hij steeds minder aandacht, want beetje bij beetje trokken de wolken weg en werd de oude Inca-stad steeds beter zichtbaaar. Ik krijg er nog steeds kippenvel van als ik eraan terug denk, zo gaaf! Buiten dat het zo mooi is is het vooral zo bijzonder: meer dan 600 jaar geleden door de Inca's gemaakt, vanwege de ligging nooit door de Spanjaarden ontdekt en pas zo'n 100 jaar terug bij toeval in de bekendheid geraakt. En daar loop je dan maar mooi rond ;-)
De hele dag hebben we gewandelt, een berg beklommen (want dat hadden we nog niet genoeg gedaan), en daar boven op de top van die berg heb ik waarschijnlijk mijn meest bijzondere middagdutje aller tijden gedaan. Of ja, vooral de locatie, met Machu Picchu honderden meters onder je, was bijzonder. Toch wel een mijlpaal ;-)
Machu Picchu was een ervaring om nooit te vergeten. Nu gaan we voor een aantal dagen naar de Peruaanse hoofdstad Lima, waar we bij bevriende locals overnachten. Daarna gaan we richting Ecuador, en dan zijn we binnen 3 weken vanuit het zuidoosten van Zuid-Amerika naar het noordwesten van het continent gereisd. Knettergek, zonder twijfel. Maar ik heb van elke minuut genoten, en dat blijf ik nog wel even doen.
Hasta luego!
Gerardo
P.S. Mijn foto`s van de reis tot nu toe staan online!
Argentinië: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=3#!/media/set/?set=a.307658522666366.66671.100002666633025&type=1
Bolivia, Peru: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=3#!/media/set/?set=a.340748832690668.77730.100002666633025&type=1
-
24 November 2012 - 13:09
Eefje:
Waaaaah Gertje,
Wat klinkt dit weer geweldig en ziet het er goed uit!! Nog maar een maandje, wat gaat het snel!!
Nog even flink genieten he!!
Xx -
25 November 2012 - 20:49
Moeders:
hey Geert
die foto's!!!!!
dat is toch geweldig. alleen.... op je kop aan een kabelbaan aan de andere kant van de wereld is iets te veel voor mij.
sta je weer recht? geniet dan nog maar een paar weekjes verder.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
