Buenos Aires; porteño passion!

Hola a todos!

Bij deze weer een berichtje vanuit het verre Argentinië! Ik ben benieuwd hoe het met jullie gaat daar in dat kleine kikkerlandje. Ik geloof dat de scholen deze week weer allemaal begonnen zijn? Moet vast wennen zijn voor alle studenten die ineens vroeg hun bed uit moeten ;-) Ik ben in ieder geval blij om mee te krijgen dat PSV het goed doet, beter dan toen ik weg ging in ieder geval! Misschien moet ik maar tot mei hier blijven, dan kan die schaal eindelijk weer eens thuis komen in Eindhoven :-)

Hier in Buenos Aires alles onder controle. Of ja, onder controle, ik verwonder me nog steeds vaak over het verschil in cultuur (en dan bedoel ik vooral dat sommige dingen, zoals ik in mijn vorige blog al beschreef, voor ons gevoel gewoon maf zijn) maar het gekke is dat je eraan gewend raakt. Dat geldt voor alles: in het stadsverkeer leer je dat je op een gegeven moment gewoon moet gáán omdat je anders een eeuwigheid kunt wachten, je leert dat je bij een bushalte niet netjes met je hand omhoog moet staan maar er ooit gewoon haast voor moet springen wil je dat de bus stopt, en je leert de vaak wat temperamentvolle uitspraken van de Argentijnen steeds beter plaatsen. Zelf ga je er ook naar leven, omdat het een manier is waarop je je staande houdt in een stad als deze, en je zorgt ervoor dat mensen je niet slechts als “de toerist” zien.

Hetzelfde geldt voor de taal: ik merk dat ik nog steeds grote stappen maak, voornamelijk door mijn lessen op school en door het feit dat ik ook in mijn hostel veel Spaans spreek. Het leuke is dat ik hier niet zozeer Spaans leer, maar (natuurlijk) Argentijns. Tussen die twee zitten soms grote verschillen, het is een beetje alsof je Vlaams leert in plaats van Nederlands. Maar goed, dan ben je straks ook mooi van alle markten thuis zullen we maar zeggen.

Op school gaat alles prima. Onze klas is uitgebreid met 3 anderen, waardoor we nu met 5 studenten zijn. Zelf vind ik dat wel fijn: je krijgt weliswaar iets minder persoonlijke aandacht, echter merk ik dat ik ook vooral leer van voorbeelden van anderen, en die krijg je meer te horen wanneer je met meer mensen bent natuurlijk. Deze week heb ik mijn 4 uur les in de middag, van 14.00u tot 18.00u. Ik vind dat ooit wel lastig omdat je dan daarna weinig tijd hebt om in het daglicht ergens naartoe te gaan (en sommige wijken voelen nu eenmaal wat fijner aan in het daglicht), echter heeft het ook één groot voordeel, en dat is dat je volop kunt genieten van het nachtleven in Buenos Aires. En dat nachtleven is…ongelooflijk gaaf. Men gaat hier heel laat op stap, vaak rond een uur of 2, maar dan is het de hele nacht feest. Over de hele stad zijn vele pleinen en straten met kroegen, discotheken en andere gelegenheden, waarbij de wijk Palermo vooral in het oog springt als “the place to be”. En mijn geluk is dat ik per taxi in 5 minuten in Palermo ben ;-) Zo hebben we al verschillende kroegjes en discotheken bezocht, steeds met mensen van school of uit het hostel.
Het hoogtepunt voor mij daarin was ons bezoek aan een salsa club, afgelopen woensdag. Een discotheek waarin je tot vroeg in de morgen kunt feesten is natuurlijk super gaaf, maar dat kan in Europa ook. Echter, die salsa club gaf mij echt het pure “Latino America” gevoel. Het was een relatief kleine tent in een vrij stille zijstraat in de wijk Recoletta, die van de buitenkant niets speciaals leek te bieden. Echter, binen traden er verschillende bandjes op, danste de hele tent (en Argentijnen kúnnen dansen, stuk voor stuk) en hing er een super leuke sfeer. Wij als Europeanen/Noord-Amerikanen stonden er soms wat houterig bij in vergelijking met de overige bezoekers, maar het leuke ervan was dat zij er ook zichtbaar van genoten om ons een les salsa-dansen te geven. Dat alles onder het genot van een glas Fernet, een typisch Argentijns drankje (een soort likeur gemixt met cola, met 45% alcohol) gaf ons het echte Zuid-Amerikaanse gevoel dat je niet krijgt wanneer je in een “westerse” discotheek staat.

Het weekend stond, zoals beschreven, in het teken van de passie van de inwoners van de stad zelf, de porteños. Op zaterdag hebben we een theater bezocht waarin verschillende artiesten optraden, met speciale aandacht voor de muziek van de tango. Deze show maakte deel uit van het Tango Festival Mundial, waarbij er gedurende de afgelopen 2 weken elke avond (gratis) tango shows te zien waren op verschillende locaties in de stad. Ik vond dit leuk om te zien, echter kun je wanneer je hier in de stad door de straten loopt al gauw niet om de tango heen. Op verschillende plekken geven mensen vrij “spontane” shows weg in de straten, en dat vind ik zelf toch wat leuker om te zien dan in een theater.
Zondag stond in het teken van “el fútbol”, met de wedstrijd River Plate-San Lorenzo die ik samen met supporters van de laatst genoemde club heb bezocht. Ik heb hier reeds een verslag over geschreven (voor de voetballiefhebbers onder ons, zie http://www.lighttownmadness.nl/nieuws_artikel.php?id=153 ) , vandaar dat ik er nu niet al te lang stil bij wil staan. Maar, in het kort gezegd: het was een ervaring die ik nooit meer zal vergeten. Argentijnen beschouwen voetbal als hun religie, als het belangrijkste in hun leven. En dat is iets wat ik gedurende de hele dag heb gemerkt. Dat begon met een stoet richting het stadion van tientallen bussen vol met voetbalsupporters die uit de ramen hingen met vlaggen en vuurwerk om werkelijk gedurende de hele reis de boel op z`n kop te zetten, en dat ging door in het stadion met een sfeer waarvoor het woord “indrukwekkend” eigenlijk nog tekort komt. Ik heb van elke minuut genoten, en ik heb anderhalve dag nodig gehad om helemaal bij te komen. Wat een ervaring!

Hiermee ga ik dit verslag afsluiten (zoals jullie waarschijnlijk al hebben gemerkt heb ik er wel vaker moeite mee om mijn verhalen kort te houden, haha). Het is nu woensdagmiddag, en ik ga straks richting school. Ik heb ergens de hoop dat mijn rooster voor volgende week verandert, zodat ik in de ochtend les heb en gedurende de rest van de dag genoeg tijd heb om andere plekken in de stad te bezoeken. Aan de andere kant, de weekenden lenen zich daar ook prima voor. Er is nog genoeg te zien en te beleven in ieder geval, en ik houd jullie op de hoogte!

Saludos!
Gerardo (Geert kunnen ze hier écht niet uitspreken)