When dreams come true!

Hola a todos!

Comó están? Ik hoor allemaal geluiden dat 't al zowat winter is in Nederland.. Ik hoop dat jullie die kou wel overleven...en anders kom hier maar wat zon meepakken! ;-)

Op het moment dat ik dit schrijf zit ik in de bus nabij de Argentijns-Braziliaanse grens, op de terugweg naar Buenos Aires. Tijdens het schrijven van mijn vorige reisverslag zat ik me nog vol zenuwen en adrenaline voor te bereiden op de Superclásico tussen River en Boca, inmiddels zijn we een klein weekje verder en is er weer een hoop meer te vertellen. Wat een week is dit geweest tot nu toe, en wat heb ik ervan genoten!

Allereerst de Superclásico zelf.Dat was sfeer van een andere planeet ;-) Soms denk ik bij mezelf dat ik nooit meer naar het voetballen hoef, want beter als dit gaat het echt niet meer worden. De hele week ging het al nergens anders over in de kranten en op TV, en op de wedstrijddag zelf voelde je de spanning gewoon in de lucht hangen. Het stadion zat al 2 uur voor de wedstrijd bomvol, en ik heb nog nooit zoveel passie los zien barsten als deze middag. Een gevalletje ''je moet het zien om het te geloven''. De wedstrijd eindigde in 2-2, en ik had wel een goeie dag nodig om bij te komen.. ;-)

Maar, zoveel tijd had ik niet, want op maandag zat ik alweer in de bus voor een reis van 19 uur richting Iguazú. Iguazú ligt in het uiterste noorden van het land, en op loopafstand van dit enorm toeristische (en daarom niet echt typisch Argentijns) dorpje heb je het drielandenpunt tussen Argentinië, Brazilië en Paraguay. Daar ben ik vlak na aankomst in mijn hostel meteen gaan kijken. De drie landen worden op dit punt gescheiden door een kruising van twee rivieren, waardoor je mooie panorama-overzichten krijgt. Leuk om een keer gezien te hebben, en het is weer wat anders dan het drielandenpunt in Zuid-Limburg hè..

Mijn hostel in Iguazú was prima geregeld. Het was spotgoedkoop (al maakte ik het zelf wel wat duurder doordat ik vergeten was op tijd uit te checken, die mentaliteit van ''ach, dat komt wel'' zit er heel diep in tegenwoordig), en het had een soort van Centerparcs-uitstraling met allerlei verschillende huisjes. Dat, samen met het klimaat (Iguazú heeft een tropisch klimaat met hoge temperaturen, zwoele nachten en ooit heeeeeeuuulll harde regen) maakte het prima toeven daar.

Maar, ik was niet voor het drielandenpunt naar Iguazú gekomen, en ook niet voor het hostel. Ik was hier voor één van de zeven wereldwonderen, ''las Cataratas'', of terwijl de watervallen van Iguazú. Je hebt 2 parken waarin je deze enorme watervallen kunt bezichtigen, één aan de Argentijnse , en één aan de Braziliaanse kant van dit natuurwonder.
Op woensdag ben ik met een meisje uit Peru uit mijn hostel, die constant mijn Argentijnse accent belachelijk maakte (Argentijns is een beetje als Helmonds, je moet het kunnen spreken om het te waarderen), naar de Argentijnse kant geweest. Dit park is stukken groter dan de Braziliaanse variant, je hebt er super veel natuur en mooie wandelroutes. Die routes laten je de watervallen van bovenaf zien (met onvergetelijke panorama's), en je kunt de watervallen vanaf de grond bekijken. Echt, het was perfect gewoon, ik kan met geen pen beschrijven hoe mooi het was. Je voelt je zo nietig als je tussen die enorme watervallen staat, met het enorme geluid dat ze maken, en het feit dat ze je van tientallen meters nog zeiknat maken. Dat laatste was helemaal het geval toen we als soort van excursie met een bootje naar de voet van 2 van de grootste watervallen gingen. Je werd zeik- en zeiknat, maar echt waar, een adrenalinekick van hier tot ginder! Elk hoekje van een wandelpad gaf weer een ander adembenemend uitzicht: soms was je heel dichtbij en kon je dat klotsende water zo goed als aanraken, soms was je juist ver weg en had je een mooi overzicht. Daarbij moest je ook steeds uit blijven kijken, want voordat je het wist waren er wilde aapjes en coati's die je pad kruisten. En vogels, veuuulll vogels. Ik heb zelfs een wilde Toekan gezien, je weet wel, zo'n vogel die als logo op die hotels aan de rand van de stad in NL staan ;-) Al met al was het een perfecte dag, zo mooi! Ik denk, als er zoiets bestaat als de hemel, dan lijkt het er waarschijnlijk op Iguazú ;-)

Op donderdag, nadat ik voor de 2e dag op rij om half 7 wakker werd door de hitte, ben ik naar de Braziliaanse kant geweest. Ook erg mooi: hier heb je vooral mooie overzichten op de watervallen die je een dag eerder van dichtbij hebt gezien, en je komt heel erg dichtbij de voet van de grootste waterval van allemaal, de ''Garganta del Diablo'' (''Duivelskeel''). Aan de Argentijnse kant bezoek je deze waterval aan de bovenkant, en aan de Braziliaanse een heel eind naar onder, om te kijken waar al dat water uit komt. De Braziliaanse kant kostte een stuk minder tijd, binnen 2 uur was ik klaar. Maar, ik kan nu wel zeggen dat ik in Brazilië ben geweest ;-) En en en...niet te vergeten, ik heb ook een andere droom van me waar gemaakt. Ik loop me bij elke toeristische attractie te verwonderen over die Chinezen met hun camera's aan hun nek, en deze keer heb ik het eens omgedraaid en heb ik gevraagd of ik met hun op de foto mocht. En dat mocht, ook al was het grootste gedeelte iets te schuchter. Zes Chinezen (of misschien waren het wel Japanners, ik weet het niet..) heb ik vast kunnen leggen op de gevoelige plaat, en dat pakken ze me nooit meer af!

Nu, op naar Buenos Aires voor een laatste weekendje, en dan gaat maandag het echte reizen beginnen. Op naar Salta, de Andes, Bolivia, Machu Pichu en Ecuador. Ik heb al met de Ecuadoriaanse jongen uit mijn hostel afgesproken dat ik in zijn land één dag met bananen wil gaan werken, dus dat wordt hopelijk de volgende droom die uit komt! ;-)

Hasta luego! (mijn volgende reisverslag hangt een beetje af van waar en wanneer ik internet heb, maar we doen ons best!)

Gerardo

P.S.: Foto's (ook van Iguazú) staan op: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.307658522666366.66671.100002666633025&type=3