Wat een vooruitzicht!

Hola Holanda! Comó están? Bij deze weer een berichtje vanuit Buenos Aires! Mijn welgemeende excuses, maar dit reisverslag wordt wat beknopter dan normaal gesproken het geval is. Ik heb niet zoveel tijd, en ik ben zo nerveus als het maar zijn kan. Maar daarover later meer ;-)

Ik hoop dat alles goed gaat daar! Hier gaat alles zijn gangetje. Na lang wachten, met veel wisselvallig weer, heeft de lente nu echt zijn intrede gedaan in de stad. Het is al een aantal dagen zo`n 30 graden, met ook in de avond temperaturen van boven de 20 graden. Echt heerlijk! De zon is hier echt heel sterk in vergelijking met Nederland, dus dat kleurtje komt er aan ;-)

De laatste keer dat ik een reisverslag schreef stond ik op het punt om naar een wedstrijd van Boca Juniors te gaan, op de toeristentribune. Dat liep wat anders dan verwacht ;-) Door een nogal rare situatie met een gids die niet leek te weten welke kant hij op moest (waarbij ik en een Belgische jongen die ook in dezelfde “tour” zat steeds meer het gevoel kregen dat we wel eens opgelicht zouden kunnen worden omdat we na bijna een uur rond het stadion lopen nog steeds niet binen waren) besloten we om op eigen houtje maar binnen proberen te komen. Dat lukte, tot 4 controles (inclusief vingerafdrukken afgeven) toe, tot de ingang. De kaart die we hadden gekregen was namelijk persoonsgebonden, en de foto van de Argentijnse man van in de 50 die op mijn kaart stond leek niet echt op mij ;-) Na heel wat onderhandelen, want als er iets is dat ik hier heb geleerd is het wel dat je met connecties en veel gepraat hier héél ver kunt komen, werden we alsnog binnen gelaten. Maar, niet op de toeristentribune, maar tussen de harde kern van Boca, één van de beroemdste clubs ter wereld op dat gebied. De wedstrijd was ongelooflijk saai, maar..wat een ervaring was dat!

Mijn Spaanse lessen heb ik inmiddels afgerond met een examen, dat ik met de waardering “excelente” heb afgesloten. Dus dat pakken ze me ook niet meer af ;-)

Op het moment dat ik dit schrijf is het zondagmorgen. Morgen verlaat ik Buenos Aires om 5 dagen richting het noorden te gaan. Daar, bij de Argentijns-Braziliaanse grens, ga ik naar de watervallen van Iguazu, een enorm groot park met watervallen die vergelijkbaar (maar nog immenser volgens de verhalen!) zijn met de Niagara Falls in de Verenigde Staten. Voor mij moet dit één van de hoogtepunten van mijn reis worden, ik heb er zin in!
Vervolgens kom ik op vrijdag terug, voor een laatste weekend in Buenos Aires, waarna ik op maandag verder ga reizen met een Duitse jongen uit mijn hostel. We hebben enigszins een plan waarnaartoe (Noord-west Argentinië, Bolivia, Peru en Ecuador), maar we gaan ons vooral laten leiden door wat we tegen komen. Dat is sowieso iets wat er hier nu al wel een tijdje in zit bij me, ik doe alles op het laatste moment, en ik zie wel waar dat moment me brengt. Zelfs mijn ticket en hostel voor komende week in Iguazu is nog niet geboekt. Je zou zeggen dat dat misschien stress oplevert, maar ik voel me er juist ontzettend vrij door. Er kan altijd iets op mijn pad komen waardoor de plannen wijzigen, en ach..hier in Argentinië is het de normaalste zaak van de wereld om iets op het laatste moment te doen. Misschien zit ik dus morgen in een bus voor een reis van 20 uur richting het noorden, maar misschien ook wel een dag later. We zien wel ;-)

Maar, op het moment ben ik dus vooral nerveus. Ook dat heeft weer met voetbal te maken. Gisteren hebben we al een voorproefje gehad door naar een wedstrijd van San Lorenzo te gaan (waar we gratis binnen kwamen doordat we een kwartiertje meehielpen met de voorbereiding van een sfeeractie, heerlijk die Argentijnse mentaliteit!), maar vandaag is een dag waar ik al héél lang naar uit kijk. Eigenlijk was dit één van de grootste redenen waarom ik 2 weken langer in Buenos Aires bleef, maar dat durfde ik jullie toen nog niet te vertellen omdat ik niet zeker was of het allemaal door zou gaan vandaag. Het gaat dus weer over voetbal, maar niet zomaar een wedstrijd. Vandaag ga ik naar het stadion van River Plate, “El Monumental”, voor de wedstrijd tegen Boca Juniors. Dit is de wedstrijd tussen de 2 grootste clubs van het land, een wedstrijd die wereldwijd bekend staat als de meest passionele die je je kunt voorstellen. Ze noemen het “el Superclásico”, en ik heb er eens over gelezen dat wanneer je deze wedstrijd hebt bezocht, je voor altijd kunt zeggen dat je leven de moeite waard is geweest. ;-) Natuurlijk wil heel Buenos Aires die wedstrijd zien en zijn de kaarten ongelooflijk duur (zeg maar 200 euro op de zwarte markt), maar door die connecties waar ik eerder al over schreef, gaat deze jongen gratis naar binnen. Life`s good!

Vamosssssssss!!

Tot de volgende keer weer!