Mi semana en Buenos Aires

Hola chicos y chicas!

Cómo están? Alles onder controle in Holanda? Ik wilde jullie graag via deze weg bedanken voor de vele leuke reacties op mijn blogs en foto`s, is altijd erg leuk om te lezen! Ik hoop dat ik jullie ook nog niet verveel ;-) Ik zit inmiddels al bijna vier weken in Buenos Aires, dat betekent dat een kwart van mijn reis er zowat op zit.. Damn, het gaat veel te snel! Maar, ik kijk altijd liever positief naar de zaken, ik heb nog 3 kwart voor de boeg.. Jeuj! ;-)

Met mij gaat alles goed. Ook al zit ik er pas een paar weken, ik ben echt helemaal weg van Buenos Aires. Echt, ik zou willen dat ik jullie stuk voor stuk een stukje van de stad zou kunnen laten zien, het is zo mooi. Alles waar je aan denkt als je aan Argentijnen denkt, of het nu de tango, het voetbal of de nooit aflatende passie is; je vind het hier allemaal, in overvloed. En dan heb ik het nog niet gehad over alle verschillende wijken met ieder hun compleet eigen gezicht, vele mooie parken, het nachtleven dat 24/7 door lijkt te gaan, het eten en de gastvrijheid van de Argentijnen zelf. Que bueno! Ik wil jullie niet laten schrikken (want ik kom echt wel terug hoor), maar ik snap nu al waarom mensen nadat ze hier geweest zijn nooit meer weg willen..

Deze week is alweer mijn laatste week op school, waarna ik volgende week ga starten met mijn vrijwilligerswerk. Ik heb echt super veel te danken aan mijn school, ik ben er erg goed opgevangen, kom er altijd graag en heb er veel geleerd. Mijn Spaans is echt met grote stappen vooruit gegaan, meer dan ik zelf had durven hopen. Natuurlijk heb ik nog wel eens momenten waarop het even lastig is, maar over het algemeen lukt het me best aardig om mee te komen in de gesprekken die Argentijnen voeren. Voor mijn vrijwilligerswerk heb ik ook mijn CV en een sollicitatiebrief in het Spaans moeten schrijven, en ik ben er gisteren (maandag) ook op gesprek geweest. Soms nog wat lastig, maar ik heb geleerd dat je het gewoon moet doen en dan red ik me prima met die taal. Ik zal ergens ook wel moeten, want komende week start ik dus!

Ik ga werken namens de organisatie “Asociación Argentina de Protección Familiar”. Binnen deze organisatie, die zich richt op kinderen in de leeftijd van 7 tot 16, zal ik naast administratieve taken (zoals het vertalen van documenten van het Spaans naar het Engels) me voornamelijk bezig houden met het bezoeken van scholen in de stad en het geven van informatie op het gebied van seksuele voorlichting aan de leerlingen. Ik ben er gister voor het eerst geweest (2 uur reizen, heerlijk zo`n grote stad..) en werd er best enthousiast van. Natuurlijk was het wennen omdat alles nieuw is, maar de mensen vingen me prima op. We hebben het ook over mijn werktijden gehad, en die zijn…Argentijns. Ik voelde me al helemaal bezwaard omdat ik had aangegeven dat ik liever niet op zaterdag werkte, maar vervolgens werd dood leuk medegedeeld dat één werkdag in de week voor hun ook goed was als ik dat zou willen. Ik wil me echter graag inzetten voor het project en zou dus graag 4 of 5 dagen willen werken, en dat vonden ze al helemaal perfect. Die werkdagen bestaan wel slechts uit 5 dagdelen, ik werk van 10.00 tot 12.30…. Dat betekent dat ik langer moet reizen dan dat ik aan het werk ben. Maar goed, ook dat is Argentijns. Kinderen hebben hier vaak maar 4 uur per dag school, en lang niet alle dagen van de week.. Ik heb te weinig tijd om daar veel aan te veranderen, maar bijzonder is het wel ;-)
Mijn werk is overigens een stuk verderop in de stad, ver weg van het drukke centrum. Gedurende de treinreis erheen kom je ook door vele arme wijken (en soms ook sloppenwijken), mijn werk zal zich dan ook voornamelijk op de arme kinderen uit deze wijken richten. De treinreizen opzich hier zijn gewoonweg..geniaal. Treinreizen zijn in veel gevallen voorbehouden aan de wat armere mensen, en dat merk je zo nu en dan wel. De treinen zijn vaak tot aan de nok toe gevuld, en men laat de deur vaak open staan zodat mensen half naar buiten kunnen hangen. In mijn trein, van 10.30u, werd ik verrast door een vrouw die langs me stond en doodleuk een joint op stak..Niemand die er vreemd van op keek, binnen de kortste keren stond de coupé vol met rook en ik arriveerde voor mijn gevoel half stoned bij mijn sollicitatiegesprek. Only in Argentina! ;-)

Ook typisch Argentijns, en dat heb ik jullie nog niet verteld, zijn maté en empanadas. Empanadas zijn soort van warme bladerdeeg-hapjes, die verschillende soorten vullingen kunnen hebben (bijvoorbeeld met ham-kaas, kip of vlees). Argentijnen eten het vaak als tussendoortje, en ik doe daar vrolijk aan mee. Erg lekker! Maté is de nationale drank hier, er is geen Argentijn die het niet drinkt. Het is een soort kruidenthee, die op traditionele wijze wordt klaar gemaakt. Argentijnen nemen hun maté overal mee naartoe, wanneer de zon schijnt en mensen zitten in het park (en wanneer de zon schijnt zit heel Buenos Aires in een park), zie je iedereen maté drinken. Het drinken van maté gaat via een vaststaand ritueel, men doet het ook haast altijd in groepen, waardoor het een sterke culturele betekenis krijgt. Daarbij smaakt het ook nog best aardig!

En verder, wat heb ik nog meer gedaan.. Vrijdag heb ik mijn 2e tango les gehad (het begint steeds serieuzer te worden) en zaterdag ben ik wederom met een huisgenootje naar een wedstrijd van zijn club San Lorenzo geweest. Argentijns voetbal is iets waarvan ik hoop dat ik er nooit aan gewend raak.. De mensen zijn zo passioneel, ze maken er zo`n ongelooflijk groot feest van tijdens het steunen van hun club, dat is echt onvergetelijk om mee te maken. Zaterdag heb ik het genoegen gehad om meerdere malen tijdens de wedstrijd een complete tribune onder mijn voeten op en neer te voelen springen. Of dit deels ook door de (misschien wat gebrekkige) infrastructuur van de stadions komt weet ik niet, het zegt in ieder geval genoeg over de passie van de mensen die erop staan. Heerlijk!

Zondag ben ik er met de bus op uit gegaan, om naar Tigre te gaan. Tigre is een dorpje op 1,5u van mijn hostel, dat zich profileert als het “Venetië van Argentinië”. Die naam vond ik wat overdreven, maar het ziet er erg mooi uit met een rivier en vele palmbomen en plekjes waar je lekker kunt genieten van de zon (en die is er de laatste tijd volop, de Argentijnse lente gaat beginnen!) ernaast. Voor porteños, de inwoners van Buenos Aires, is het dan ook een populaire plek om even de drukte van de stad te ontvluchten.

Zo, een heel verhaal weer! Ik denk dat ik het hier maar bij moet gaan laten. ;-) Het is nu dinsdag, en nadat ik deze week mijn laatste schooldagen heb gehad, ga ik als het goed is in het weekend genieten van mijn eerste echte trip. We moeten nog boeken, maar als het goed is gaan we met in totaal 4 man naar Puerto Madryn, een kustplaats ten zuiden van Buenos Aires. De afstanden in dit immense land zijn erg groot, en ook voor Puerto Madryn moeten we 20 uur in de bus zitten. Gekkenwerk zou je zeggen, voor een weekendje ;-) Eigenlijk is het dat ook, alleen ik kijk er wel erg naar uit. In Puerto Madryn leven namelijk pinguïns en zeehonden in het wild, en het gaafste van allemaal, september en oktober zijn de maanden bij uitstek om de zee op te gaan en walvissen en orka`s te spotten. En dat gaan we natuurlijk doen! Als ik er een zie zal ik `m proberen te fotograferen, maar ik ga er vooral zelf van genieten! ;-)

Saludos!!

Gerardo

P.S: Foto`s staan nog altijd op Facebook, er komen er elke week wel wat bij: http://www.facebook.com/media/set/?set=a.307658522666366.66671.100002666633025&type=3