Weekendje Uruguay!

Hola a todos! Comó están? Ik hoop dat alles goed gaat, daar in Holanda! Tegen de tijd dat ik dit stuk op internet zet zal ik weer terug zijn in Buenos Aires, maar op het moment van schrijven zit ik in de bus in het buurland Uruguay. Maar daarover later meer!

Afgelopen week is vrij rustig verlopen eigenlijk. Meer dan genoeg leuke dingen gedaan (avondje uit eten hier, stapavondje daar), maar niet heel veel waarover ik grootse verhalen kwijt kan. ;-) Ook op het gebied van vrijwilligerswerk heb ik een rustig weekje gehad. Wat heet: van de slechts 2 dagen dat ik hoefde te werken, is er maar eentje door gegaan. Op die andere dag kreeg ik 's ochtends van mijn baas een berichtje dat de 2 voorlichtingen die we die dag op een school zouden doen afgelast werden omdat er weinig studenten werden verwacht. En waarom, vraag je je dan af? Omdat het regende...
Ik ben inmiddels redelijk ingeburgerd in het Argentijnse leven en in de stad (ik heb mezelf al drie keer erop betrapt dat ik aan Argentijnen die verdwaald zijn de weg wijs) maar aan sommige dingen raak je nooit gewend.. ;-)

Vrijdag en zaterdag stonden voor mij in het teken van een trip naar Uruguay, een buurland van Argentinië dat aan de andere kant van de rivier 'Rio de la Plata' ligt. Over een trip naar Uruguay had ik al veel gehoord, varierend van Argentijnen die het kleine Uruguay als een extra provincie van Argentinië zien en de hoofdstad Montevideo als een buitenwijk van Buenos Aires, naar Europeanen die hun trip naar het land als 'zonde van de tijd' hadden ervaren. Maar, ik had al een tijdje een ticket (heeft te maken met mijn toeristenvisum in Argentinië, waardoor ik het land binnen 3 maanden een keer verlaten moet hebben), en ik wilde het ondanks de verhalen zelf ook wel eens beleven.
Dus stond ik vrijdag in alle vroegte op om de boot te pakken naar Colonia del Sacramento, een kustplaatsje in Uruguay. Colonia, een plek die vooral vroeger (it's all in the name) een grote rol speelde toen de Spanjaarden en Portugezen hier hun kolonies hadden, is een piepklein dorpje met voornamelijk restanten uit datzelfde verleden. De plekken aan het water zijn mooi maar meer geschikt voor de zomer (het is hier nu gemiddeld zo'n 20 graden), en verder is het vooral..stil. Echt, goed aan wel ontsnapt aan het drukke stadsleven van Buenos Aires twijfelde ik even of ik doof was geworden. Het enige dat je hoort is het water van de zee en de camera's van toeristen. Maar, mooi plaatsje hoor! Echter, binnen 2 uur heb je het wel gezien, en dat deed me besluiten om de bus te pakken naar de hoofdstad van Uruguay, Montevideo.

Binnen 2,5u kwamen we aan in Montevideo, en na wat sightseeing gedaan te hebben ben ik naar mijn hotel gegaan. Want jawel, ik had mezelf getrakteerd op één nachtje in een (overigens goedkoop) hotel. Ik heb het super goed naar mijn zin in mijn hostel in Buenos Aires, maar één nachtje in een kamer zonder andere mensen en één keer een fatsoenlijk bed vond ik er wel af kunnen. ;-)
's Avonds heb ik genoten van de lokale lekkernij (Chivito, een stuk vlees geserveerd met een gebakken ei, ham, olijven en weet ik wat nog meer erbovenop) en ben ik redelijk op tijd gaan slapen, om de volgende dag de hele dag de stad rond te slenteren.
Montevideo is een best leuke stad, maar vooral...anders. Qua grootte is het te vergelijken met Amsterdam, maar daarmee totaal geen vergelijkingsmateriaal voor Buenos Aires, dat qua inwonersaantal 12x zo groot is. Montevideo heeft stukken minder op het gebied van mooie gebouwen, maar daar staat tegenover dat het heel veel rustige (bijna dorpse) plekken kent, waardoor het ook geen moment chaotisch overkomt. En verder, de plekken aan zee lijken me vooral in de zomer erg mooi, en als dagtrip heb ik me zeker niet verveeld.

De Uruguayanen hebben veel dingen gemeen met hun Argentijnse buren (onder andere de passie voor vlees en voetbal), maar als je ze erover spreekt zullen ze je vooral proberen te wijzen op de verschillen. En dan vooral op het idee dat ze ''mas tranquilo'', rustiger zijn dan de Argentijnen. En van wat ik ervan heb gezien, zit daar wel een kern van waarheid in. De Uruguayaan is vrij rustig, in bijvoorbeeld het verkeer en op straat. Dit in tegenstelling tot de Argentijn, die eigenlijk alleen rustig is als er gewerkt moet worden. ;-)
Montevideo voelt dan ook stukken rustiger aan als Buenos Aires, en daarmee ook meteen veiliger. Ik voel me hartstikke veilig in Buenos Aires, maar ik let ondertussen wel constant op wat ik bij me draag. In Montevideo had ik meer het gevoel dat er ook daadwerkelijk niks zou gebeuren, en ook al zul je dan altijd zien dat je iets gebeurt, ik ben er zonder kleerscheuren vanaf gekomen.
Uruguayanen houden, net als Argentijnen, van maté. Maar dan nog iets meer. ;-) Waar de Argentijn vooral thuis en samen met anderen in een park maté drinkt, doet de Uruguayaan het werkelijk overal, varierend van de rij voor de douane tot de straten van Montevideo. En dat maakt het al gauw gezellig, zo heb ik in de bus een uur lang met drie Uruguayanen zitten keuvelen over van alles en nog wat, terwijl de maté rond ging. Want, net als met de Argentijnen, moet je bij de Uruguayanen bijna moeite doen om niet in gesprek te treden. Sociaal volk!

Prima ervaring dus, dat Uruguay! Al was twee dagen wel genoeg. Je kunt het gewoon niet vergelijken met Buenos Aires, het is een andere wereld. Het was voor even wel prima om die wereld van Buenos Aires te ontsnappen, maar ik vind het ook wel erg lekker om weer terug te gaan. Ik merkte zelfs dat ik de stad miste....dat wordt nog wat als ik straks echt weg ben. ;-)

Ik sta nu, helaas, aan het begin van mijn laatste anderhalve week in Buenos Aires. Die tijd wil ik optimaal gaan benutten, door volop te genieten. Te beginnen met morgen (zondag), het allermooiste van allemaal: voetbal! Ik ben tot nu toe 3x bij het voetballen geweest; steeds bij San Lorenzo, de club van mijn huisgenoot. Die wedstrijden waren ervaringen voor het leven, één groot feest, en daardoor ga je ook een bepaalde sympathie voor zo'n club ontwikkelen.

Maar, er is meer in Buenos Aires, veel meer, dan alleen San Lorenzo. Alleen al in de hoogste divisie spelen zo'n 10 clubs uit de hoofdstad, en morgen ga ik naar de beroemdste van allemaal: Boca Juniors. De oude club van Maradona, met het stadion 'La Bombonera'; één van de beroemdste stadions ter wereld. Voor veel voetbalsupporters over de hele wereld een soort van “hemel op aarde”, en dat gaan we morgen eens van dichterbij bekijken.
Omdat het haast onmogelijk is om als niet-lid van de club kaartjes voor Boca te halen heb ik de toeristenprijs voor een kaartje betaald, maar daar lig ik nu even niet wakker van. Voetbal in Argentinië is iets waar ik nooit genoeg van zal krijgen, de sfeer is amper met een pen te beschrijven en in geen mogelijkheid te vergelijken met die in Nederland. En ook al zullen ze het in Buenos Aires nooit eens worden over welke club de meest sfeervolle aanhang heeft, die van Boca is zonder twijfel wereldwijd het meest bekend. En wie weet wie weet, staat “El Diego” Maradona zelf met een vlag op zijn ereterras mee te springen met het volk in het stadion terwijl hij een dikke cubaanse sigaar rookt. Het zou niet de eerste keer zijn..
Ik heb d'r zin in!

Saludos!

P.S.: voor de mensen zonder Facebook, mijn foto's staan nog steeds online op http://www.facebook.com/media/set/?set=a.307658522666366.66671.100002666633025&type=3.
De foto's uit Uruguay komen er zo snel mogelijk bij te staan.